Ziemia jest jak niebo
Niebieska, delikatna, światłoczuła
Zmienna jak cztery pory roku
Wymieszana troskami i radością
Ziemia jest jak biały pokój
W którym malujemy ściany
Pobłażliwie na nas patrząca
Przenikliwym wzrokiem
Wyrwana z codzienności
Pełna corocznych zbiorów
Zbrukana gestami zaszczutych ludzi
Nienawiścią, cierpieniem, samotnością
Ziemia jest lawiną miast
Uśmiechem, szczerością i umiłowaniem
Zagłuszona wspomnieniami
Tańcząca z nadzieją na przyszłość
Ziemia jest wskazówką
Jak kompas w dalekiej podróży
Obdarzona marzeniami i miłością
Zakazana owocem, wieczna jak dusza
Otulona puchem gwiazd
Lecz nie nieśmiertelna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz